Τι είναι η αντιμυλλέριος ορμόνη (AMH);
Πρόκειται για μια γλυκοπρωτεϊνη η οποία στις γυναίκες παράγεται στα κοκκιώδη κύτταρα των ωοθηκών και στους άνδρες τα κύτταρα Sertoli των όρχεων.
Ποιος είναι ο ρόλος της ΑΜΗ;
Η ΑΜΗ μετέχει στη φυλετική διαμόρφωση, κατά την περίοδο της εμβρυογένεσης.
Τα επίπεδά της διαφέρουν στα δύο φύλα. Επίσης, μεταβάλλονται με την ηλικία.
Πώς γίνεται η εξέταση;
Τα επίπεδα της ΑΜΗ μετρώνται μετά από απλή αιμοληψία.
Οι γυναίκες πρέπει να γνωρίζουν ότι η εξέταση μπορεί να γίνει οποιαδήποτε ημέρα του κύκλου. Η μέτρηση δεν επηρεάζεται από την κύηση, ούτε από τη χρήση αντισυλληπτικών.
ΑΜΗ και γονιμότητα
Η διερεύνηση των επιπέδων της αντιμυλλέριου ορμόνης αποτελεί σημαντικό εργαλείο στην εξωσωματική γονιμοποίηση καθώς παρέχονται πληροφορίες για την ποσότητα των ωαρίων που υπάρχουν στις ωοθήκες. Επιπλέον, επιτυγχάνεται εκτίμηση της ανταπόκρισης της ωοθήκης στα πρωτόκολλα της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Πού αλλού χρησιμεύει η εξέταση;
- Η ΑΜΗ αποτελεί επιπλέον έναν αξιόπιστο δείκτη ωοθηκικής λειτουργίας σε διάφορες κλινικές καταστάσεις, όπως αυτοάνοσα νοσήματα, ιστορικό χημειοθεραπείας και χειρουργική αφαίρεση κύστεων ωοθηκών.
- Χρησιμοποιείται επίσης στη διαφοροδιάγνωση της εμμηνόπαυσης από πρόωρη εξάντληση της ωοθήκης.
- Τα επίπεδά της τέλος, συμβάλλουν στην εκτίμηση της ωοθηκικής λειτουργίας σε ασθενείς με το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών.
Έχω χαμηλή AMH. Αυτό σημαίνει πως δε θα κάνω παιδιά;
Η μέτρηση της AMH έχει ποσοτικό και όχι ποιοτικό χαρακτήρα.
Ενώ τα χαμηλότερα επίπεδα της AMH αντιστοιχούν σε μικρότερη ποσότητα διαθέσιμων πρώιμων ωοθυλακίων, δεν δίνουν πληροφορίες για την κατάσταση ή την ποιότητα τους.
Μπορεί δηλαδή μια γυναίκα να έχει χαμηλή τιμή ΑΜΗ, αλλά καλή γονιμοποιητική ικανότητα. Με άλλα λόγια μία γυναίκα με υψηλότερη τιμή της AMH δεν είναι απαραίτητα πιο γόνιμη από μία άλλη, με χαμηλή AMH.
Υπογραμμίζεται πως η εξέταση της ΑΜΗ δεν αρκεί από μόνη της για έλεγχο της γονιμότητας και ως εκ τούτου, δεν πρέπει να γίνεται άσκοπα καθώς μπορεί να προκαλέσει σύγχυση.
Τα αποτελέσματα θα πρέπει να συναξιολογούνται με την κλινική εικόνα, με απεικονιστικές εξετάσεις και με ορμονολογικό αιματολογικό έλεγχο, πάντα υπό την καθοδήγηση ειδικού ιατρού – γυναικολόγου.