Γενική ούρων

Σχετικά με την εξέταση

Η γενική ούρων αποτελεί μια συχνή και σημαντική εξέταση καθώς εκτελείται σε ελέγχους ρουτίνας, για διαγνωστικούς σκοπούς, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και προεγχειρητικά και παρέχει μια γενική εικόνα της συνολικής κατάστασης της υγείας του ουροποιητικού συστήματος, του ήπατος και των νεφρών.

Η εξέταση αποτελείται από τρία στάδια:

1^ο στάδιο: Επισκόπηση του δείγματος

2^ο στάδιο: Εξέταση βιοχημικών χαρακτήρων με ειδική ταινία (strip)

3^ο στάδιο: Μικροσκοπική εξέταση

Αναλυτικά:

1^ο στάδιο:

Ο ιατρός κατά την επισκόπηση αξιολογεί τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Χροιά
Όψη
Οσμή:

2^ο στάδιο:

Η ταινία φέρει στην επιφάνειά της ειδικά αντιδραστήρια τα οποία αφού η ταινία εμποτιστεί στο δείγμα αλλάζουν χρώμα προσδιορίζοντας το ειδικό βάρος και το pH του δείγματος. Επιπλέον, ανιχνεύονται πιθανές παθολογικές αλλαγές στη σύσταση των ούρων. Στο στάδιο αυτό, αξιολογούνται τα κάτωθι:

Ειδικό βάρος
pH
Λευκοκυτταρική εστεράση
Νιτρικά
Λεύκωμα
Σάκχαρο
Κετόνες
Ουροχολινογόνο
Χολερυθρίνη
Αιμοσφαιρίνη

3^ο στάδιο:

Αφού το δείγμα φυγοκεντρηθεί, το ίζημα εξετάζεται στο μικροσκόπιο για την ανεύρεση:

Πυοσφαιρίων
Ερυθροκυττάρων
Μικροβίων ή μυκήτων
Κυλίνδρων
Κρυστάλλων
Αλάτων
Βλέννης
Σταγονιδίων λίπους

Δείγμα

Πρώτα πρωινά ούρα

Προετοιμασία

Πριν την ούρηση απαιτείται πλύσιμο των έξω γεννητικών οργάνων με σαπούνι και νερό (Απαγορεύεται η χρήση αντισηπτικών σαπουνιών). Ακολουθεί ξέπλυμα με άφθονο νερό και σκούπισμα με καθαρή πετσέτα.

Διαδικασία

Λήψη δείγματος κατά το μέσο της ούρησης σε ειδικό, αποστειρωμένο δοχείο (ουροσυλλέκτης). Μεταφορά του δείγματος στο εργαστήριο εντός μίας ώρας. Εάν δεν είναι εφικτό, συντήρηση του δείγματος στο ψυγείο (έως τέσσερις ώρες).

Βρέφη: Η λήψη γίνεται σε ειδικά αποστειρωμένα σακουλάκια.

Άτομα με μόνιμο καθετήρα: Απολυμαίνεται η περιοχή και το δείγμα λαμβάνεται από τον σωλήνα του ουροκαθετήρα και όχι από τον σάκο.

Εκτίμηση αποτελεσμάτων και ενδεικτικές παθολογικές καταστάσεις

Παράμετρος εξέτασης	Φυσιολογικές τιμές	Καταστάσεις που αιτιολογούν απόκλιση από τους φυσιολογικούς χαρακτήρες και τις φυσιολογικές τιμές

Φυσικοί χαρακτήρες
Χροιά	Διαυγής	Αιματουρία Ίκτερος
Όψη	Ωχροκίτρινη-κίτρινη	Ουρολοίμωξη Νεφρολιθίαση Αιματουρία Φάρμακα Τροφές
Οσμή	Ιδιάζουσα	Ουρολοίμωξη Φενυλκετονουρία Φάρμακα Τροφές

Χημικοί χαρακτήρες
Ειδικό βάρος	1005-1025	Αύξηση: Αφυδάτωση Οξεία σπειραματονεφρίτιδα Σακχαρώδης διαβήτης Μείωση: Αυξημένη πρόσληψη υγρών Διουρητικά Άποιος διαβήτης Χρόνια πυελονεφρίτιδα
pH	5-7	Αύξηση (αλκαλικό pH): Βακτηριουρία Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια Σύνδρομο Fanconi Μεταβολική αλκάλωση Ουρολοίμωξη Ασιτία Μείωση (όξινο pH): Αφυδάτωση Σακχαρώδης διαβήτης Μεταβολική οξέωση Φενυλκετονουρία Ουρολοίμωξη Φυματίωση νεφρού
Λευκοκυτταρική εστεράση	Αρνητική	Θετική σε: Ουρολοίμωξη Πρόσμειξη δείγματος με κολπικές εκκρίσεις
Νιτρικά	Αρνητικά	Θετικά επί ουρολοίμωξης
Λεύκωμα	Αρνητικό	Σακχαρώδης διαβήτης Κακοήθης υπέρταση Σπειραματονεφρίτιδα Πολλαπλό μυέλωμα Πυελονεφρίτιδα Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος Διατροφή υψηλή σε λεύκωμα Φάρμακα
Σάκχαρο	Αρνητικό	Σακχαρώδης διαβήτης Διαβήτης κύησης Σύνδρομο Cushing Σύνδρομο Fanconi Πολλαπλό μυέλωμα Φαιοχρωμοκύτωμα Stress Φάρμακα
Κετόνες	Αρνητικές	Αλκοολισμός Ανορεξία Σακχαρώδης διαβήτης Διάρροια Νηστεία Πυρετός Υπερθυρεοειδισμός Εγκυμοσύνη Ασιτία Έμετος Φάρμακα
Ουροχολινογόνο	Αρνητικό <0.1	Αύξηση: Οξεία ηπατίτιδα Κίρρωση ήπατος Χολαγγειίτιδα Αιμολυτική αναιμία Σοβαρή λοίμωξη Εκχυμώσεις Μείωση: Νεφρική ανεπάρκεια Διάρροια Απόφραξη χοληφόρων
Χολερυθρίνη	Αρνητικές	Αποφρακτικός ίκτερος Ηπατίτιδα Κίρρωση ήπατος Φάρμακα
Αιμοσφαιρίνη	Αρνητική	Οξεία σωληναριακή νέκρωση Καλοήθης υπερτροφία προστάτη Αιμορραγική κυστίτιδα Πυελονεφρίτιδα Ουρολοίμωξη Σπειραματονεφρίτδα Φάρμακα
Μικροσκοπικοί χαρακτήρες
Πυοσφαίρια	0-2 κατά οπτικό πεδίο	Ουρολοίμωξη
Ερυθρά	0-2 κατά οπτικό πεδίο	Ουρολοίμωξη Οξεία σωληναριακή νέκρωση Καλοήθης υπερτροφία προστάτη Αιμορραγική κυστίτιδα Πυελονεφρίτιδα Σπειραματονεφρίτδα Φάρμακα
Βακτήρια	Σπάνια	Ουρολοίμωξη
Επιθήλια	Σπάνια	Ουρολοίμωξη Eκκρίσεις του κόλπου
Κύλινδροι	Σπάνια	Λευκοκυτταρικοί: Πυελονεφρίτιδα Επιθηλιακοί: Οξεία σωληναριακή νέκρωση Εκλαμψία Δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα Διάμεση νεφρίτιδα Ερυθροκυτταρικοί: Σπειραματοπάθεια Αγγειίτιδα Υαλίνης: Μετά από έντονη άσκηση Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Πρωτεϊνουρία Κακοήθης υπέρταση Κοκκιοκυτταρικοί: Νεφρική ανεπάρκεια Σπειραματονεφρίτιδα Κακοήθης υπέρταση Πυελονεφρίτιδα Λιπώδεις: Χρόνια νεφρική νόσος Σακχαρώδης διαβήτης Υποθυρεοειδισμός Νεφρωσικό σύνδρομο
Κρύσταλλοι	Σπάνια	ΟΞΙΝΑ ΟΥΡΑ Κρύσταλλοι ουρικού οξέος: Νεφρολιθίαση Οξεία νεφροπάθεια μετά από λεμφούπερπλαστικά ή μυελούπερπλαστικά νοσήματα Κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου: Χρόνια νεφρική νόσος Νεφρολιθίαση Οξεία νεφρική ανεπάρκεια Ιδιοπαθής υπεροξαλουρία Μετά από κατανάλωση σοκολάτας ή ξηρών καρπών Κρύσταλλοι κυστίνης: Κυστινουρία Κρύσταλλοι τυροσίνης: Ηπατική νόσος Τυροσιναιμία Κρύσταλλοι λευκίνης: Ηπατική νόσος ΑΛΚΑΛΙΚΑ ΟΥΡΑ Κρύσταλλοι φωσφορικού διασβεστίου Δίαιτα πλούσια σε ασβέστιο Ουρολοίμωξη Νοσήματα του θυρεοειδή Κρύσταλλοι ουρικού αμμωνίου Άνευ κλινικής σημασίας Κρύσταλλοι εναμμώνιου φωσφορικού μαγνησίου Ουρολοιμώξεις από βακτήρια που διασπούν την ουρεάση όπως Proteus, Klebsiella, Staphylococcus, Pseudomonas.

Συμπληρωματικές πληροφορίες

Προτιμάμε τα πρώτα πρωινά ούρα καθώς το δείγμα είναι πιο συμπυκνωμένο, λόγω αυξημένης συμπυκνωτικής ικανότητας των νεφρών κατά τη διάρκεια της νύχτας.
To δείγμα πρέπει να συλλέγεται στο μέσο της ούρησης, καθώς έτσι μειώνεται η πιθανότητα επιμόλυνσης με επιθηλιακά κύτταρα και βακτήρια τα οποία στην αρχή της ούρησης συμπαρασύρονται από την ουρήθρα.